کلوپ کانوپولوی ایران

نیازمندی¬های فیزیولوژیکی رشته کانوپولو
کمی سازی حرکات رایج در کانوپولو (به عنوان مثال، تکرارها، مدت¬) و ارزیابی نیازهای فیزیولوژیکی این رشته (به عنوان مثال، ضربان قلب و آستانه لاکتات) کاربرد موثری در طراحی و بهبود برنامه¬های تمرینی تخصصی و صحیح دارد. درک نیازهای فیزیولوژیکی کانوپولو به ما اجازه می¬دهد تا بواسطه آزمون¬های ارزیابی جسمانی تخصصی این رشته نه تنها نظارت بهتری بر تمرینات تخصصی این رشته داشته باشیم بلکه دوره¬های آماده سازی برای مسابقات را بهینه¬تر کنیم و حتی توصیه¬های تغذیه¬ای مناسبتری برای این رشته ارائه کنیم. در همین راستا در یک پروژه پژوهشی که در سال 2008 در زمان اجرای مسابقات قهرمانی جهان انجام شد، اطلاعات حاصل از تجزیه و تحلیل حرکتی و زمانی (نسبت فعالیت به استراحت، و مدت پاروزنی¬های سرعتی) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میانگین ضربان قلب در طول بازی¬های رسمی در قهرمانی جهان حدود 158 ضربه بر دقیقه می¬باشد. حدوداً 69 درصد از نیمه اول (هر نیمه بازی کانوپولو 10 دقیقه می¬باشد) و 68 درصد از نیمه دوم ضربان قلب بازیکنان بالاتر از آستانه لاکتات این ورزشکاران بوده است. در حدود 93 درصد از کل زمان بازی، ورزشکاران فعالیت بدنی داشته¬اند و حدوداً 7 درصد بازی را در حالت استراحت قسپری کرده¬اند. منظور از فعالیت حرکاتی از قبیل پاروزنی، دور زدن، پاس دادن، غلط زدن، و شوت کردن بود. حرکات غالب در یک بازی کانوپولو پاروزنی با شدت آرام تا متوسط (29 درصد)، رقابت و درگیری قایق¬ها برای جایگیری در موقعیت مناسب (28 درصد)، پاروزنی نرم و یا استراحت (27 درصد) و پاروزنی سریع، پاروزنی در جهت پشت، دور زدن و کار با توپ مجموعاً 16 درصد می¬باشند. پاروزنی سرعتی و رقابت برای جایگیری در موقعیت مناسب هر دو با شدت بالا انجام می¬شوند و غالباً از سیستم انرژی غیر هوازی بهره می¬گیرند (حدوداً 30 درصد بازی). این حرکات شدید در طول زمان بازی به صورت تناوبی رخ می¬دهد و در طول کل زمان بازی پخش می¬شود که با پاروزنی¬های آرام تا متوسط و یا استراحت (که حدوداً 70 درصد زمان بازی را به خود اختصاص می¬دهد) از هم جدا می¬شوند. در پژوهشی دیگر نیز تعداد و مدت پاروزنی¬های سرعتی به ترتیب حدوداً 10 بار و هر بار حدوداً 5 ثانیه ارزیابی شده است. همچنین، در طول یک بازی شبیه¬سازی شده کانوپولو، میزان لاکتات خون به طور قابل توجهی از 1 میلی مول/لیتر به 7 میلی مول/لیتر افزایش می¬یابد.
به طور کلی، کانوپولو یک بازی با حرکات تناوبی می¬باشد که بر اساس ارزیابی¬های انجام شده بر ضربان قلب در حین فعالیت و همچنین لاکتات خود بعد از بازی، نیاز¬های فیزیولوژیکی بالایی می¬طلبد. پژوهشگران این رشته بر این باورند، اگرچه سوخت و ساز هوازی منبع اصلی تولید انرژی در بازی کانوپولو می¬باشد، اما با توجه به حرکات شدید و انفجاری، انرژی برای این گونه فعالیت¬ها از طریق سیستم¬های انرژی بی هوازی تأمین می¬شود. همچنین، در زمان ارائه توصیه¬های تغذیه¬ای، درک سیتم¬های تأمین انرژی و مواد مورد نیاز برای تولید انرژی باید مورد توجه قرار گیرد. با توجه به این اطلاعات علمی ارائه شده، مربیان می¬توانند برنامه¬های تمرینی خود را اختصاصی تر طراحی کنند.
محسن شیخلووند
کاپیتان و سرمربی اسبق تیم ملی کانوپولو ایران
رئیس دپارتمان بین الملل فدراسیون قایقرانی ایران




Physiological demands of canoe polo
The quantification (e.g., frequency, duration) of common movements and the assessment of the physiological demands (e.g., heart rates, lactates) of canoe polo have important implications for the development of more appropriate and specific training regimes. Having an understanding of the physiological demands allows for better monitoring of programs through sport-specific fitness assessments to optimize physical preparations for competitions, and may assist in providing nutritional recommendations. Time-motion analysis data (work-to-rest ratios, and sprints times) have been assessed during a single simulated game [1] and following three games at the World championships in 2008 [2]. Average heart rates during the World Championships was ~158 bpm. A total of ~69% of the first half and ~68% of the second half of the games were played at a mean heart rate intensity above a heart rate that occurred at lactate threshold. The heart rate at ventilator threshold was determined during an incremental arm crank protocol. A total of ~93% of the game was defined as “effort” time whereas only ~6.9% of the game was recovery time. “Effort” was considered as any action involving paddling as well as rolling, passing, and shooting regardless of its intensity. The predominant movements during a canoe polo game were slow to moderate forward paddling (29%), contesting for position (28%), and resting/gliding (27%), while sprinting, backwards paddling, turning, and dribbling contributed to the remaining 16%. Sprinting and contesting for position are associated with a higher intensity and predominantly fueled via nonoxidative ATP re-phosphorylation (~30% of the games) and these high intensity movements were interspersed with less intensive activities (~70% of the games), such as slow to moderate paddling or resting and gliding. The number and duration of sprints during a simulated game were 10 and 5 seconds, respectively. Blood lactates significantly increased from ~1 to ~7 mmol/L during a single game.
In summary, canoe polo is an intermittent sport that requires high physiological demands (based on game play heart rates and postgame blood lactates). It has been stated that aerobic metabolism is the main source of energy during a canoe polo game, however, it is important to note that given the high intensity and explosive actions, ATP re-phosphorylation may depend on the ATP-phosphocreatine and non-oxidative (“anaerobic”) glycolytic systems .The understanding of the different energy systems and the fuels required to re-phosphorylate ATP must be taken into consideration when making nutritional recommendations. According to the aforementioned scientific information, coaches would be able to provide their athletes with the optimal training prescriptions.

Mohsen Sheykhlouvand
Former captain and head coach of Iran national canoe polo team
Director of International department of the Iran canoeing, rowing and sailing federation
 

*